Spisać nadzieje/plany/ambicje/aspiracje na kartce czy może o wszystkich lepiej zapomnieć. Myślę: tyle bym chciała Robię: tak mało. z czego to wynika? Przerost myśli nad formą. Jak to ukształtować..
Lubię takie dni, jak dziś. [Mimo niepokoju, gdzieś tam].
Jak pies gończy. Szukam, patrze, wyciągam pochopne wnioski. A może spróbować poznać po prostu, skoro tak mnie interesuje? Albo ot tak po prostu.
[glupie, glupie, glupie]
:-)
To tak, jakby w żylach zaczęla plynąć krew. Nowa, świeża. To tak inaczej się myśli, aptrzy, rozmawia, planuje. Lubie tak.
Jeszcze tylko chcialabym uporac się ze sobą. Fizis.
[Myślę o niej 'szczęściara'. I nie wiem czy moglabym ją lubić czy. Doszlam do stanu akceptacji. Chociaż ma to, na czym tak bardzo mi zależalo. Spalony start to nie moja wina. I dlatego zazdroszczę.]
Napisać o sobie. Tak szczerze i prawdziwie. Bez powodu. Dla nikogo. Nie potrafię. Nie ma mnie. Jest cebula. O cebuli pisala już Szymborska:
T y l e.
Tak, wyjeżdżam. Mam w dupie to spokojne, unormowane życie. Pelną lodówkę i zero zmartwień dotyczących li i wyącznie pieniędzy. Może będzie źle, może biednie, może bez perspektyw, albo z perspektywą wielkich kopotów. Ale będę ja - sama ze sobą i z kimś może jeszcze. Będzie spanie, albo i nie spanie. Bedzie śmiech albo milczenie. Bedzie wszystko czego zapragnę na co nie będę moga sobie pozwolić. Bedzie ruch, przestrzeń, halas, siedzenie w czytelni. Może będzie drugi kierunek. Może na tym pierwszym też coś się poprawi.
tam coś będzie tu nie ma nic